Όπως είναι γνωστό κάθε μεταρρύθμιση δημιουργεί πολλούς εχθρούς.

Προβάλλουν το αιώνιο κόλπο της πρόκλησης φόβου εάν για το μέλλον κλπ. το οποίο κόλπο επαναλαμβάνεται και τώρα με την ουσιαστική αποκέντρωση που εισηγήθηκε ο Αρχηγός της Ν. Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης.

Να γίνει δηλαδή οικονομικά αυτοτελής η τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού, με τη μεταφορά του ΕΝΦΙΑ στους Δήμους. Βέβαια οι Δήμοι κατηγορούνται ότι πρωτοστατούν στην διαφθορά χωρίς όμως να υπάρχει στατιστική βάση ή συγκεκριμένη μελέτη.

Φοβούνται οι διαφωνούντες και Κυβέρνηση μήπως εκλεγεί κάποιος Δήμαρχος διεφθαρμένος, παραγνωρίζοντας κατ’ αρχήν ότι δεν υπάρχει νόμος περί ευθύνης δημάρχων, ο οποίος να παραγράφει τ’ αδικήματα σ’ ένα ή δύο χρόνια. Κατά δεύτερον οι Δήμαρχοι είναι εμφανείς στην κοινωνία η οποία τους εκλέγει ενώ οι Υπουργοί κρύβονται πίσω από απίστευτες μεταμεσονύχτιες τροπολογίες και δυσνόητες υπουργικές αποφάσεις.

Όταν το Κεντρικό Κράτος χρηματοδοτεί την Τοπική Αυτοδιοίκηση και μάλιστα περικόπτοντας το 60% των προβλεπομένων αυτοτελών πόρων και παρακρατώντας αυθαιρέτως ακόμη δισεκατομμύρια από φόρους που θεσπίσθηκαν από το 1989, οι πολίτες νιώθουν ότι πρόκειται π.χ. για κοινοτικά κονδύλια αφού δεν τα πληρώνουν άμεσα δεν τους αφορούν.

Γι’ αυτό λοιπόν κρίνεται αναγκαία και επιβεβλημένη η μεταφορά του ΕΝΦΙΑ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση όπως προτείνει και υπόσχεται ο κ. Μητσοτάκης – αλλάζοντας εκ βάθρων την δομή και φιλοσοφία λειτουργίας του Κράτους – για συγκεκριμένο έργο και σκοπό ώστε ο φορολογούμενος να ελέγχει τρόπον τινά εάν δαπανήθηκαν τα χρήματα που κατέβαλε και ποια ανάγκη κάλυψαν, δοθέντος του ανταποδοτικού χαρακτήρα του επιβαλλομένου βάρους.

Πέραν των άλλων οι τοπικοί άρχοντες έχουν άμεση και προσωπική αντίληψη των πραγματικών και εμπορικών αξιών των ακινήτων που θα φορολογούνται και οπωσδήποτε δεν θα εξομοιώνουν το ρετιρέ με το υπόγειο, με πρόσχημα τάχα την αντικειμενική αξία η οποία όπως είναι γνωστό το Συμβούλιο

της Επικρατείας μετά πενταετία αξίωσε ν’ αναπροσαρμοσθεί στην πραγματική και η Κυβέρνηση αρνείται ή αναβάλλει αυθαιρέτως.

Ωστόσο κάθε Δημοτική Αρχή θα μπορεί να διατηρεί σταθερό το φόρο ακινήτων περιουσίας, να τον μειώνει εφ’ όσον κρίνει ότι παρέχονται οι ίδιες υπηρεσίες με χαμηλότερη δαπάνη ή τον αυξήσει αναλόγως.

Αφού λοιπόν οι Δήμοι για πρώτη φορά πραγματική αυτονομία, συνταγματικά κατοχυρωμένη και γίνουν πραγματική τοπική αυτοδιοίκηση, με την προϋπόθεση ν’ αποκτήσουν αρμοδιότητες δια της μεταφοράς τους από την Κεντρική Διοίκηση εκτός από τον έλεγχον νομιμότητας των πράξεών τους θα λογοδοτούν στους δημότες τους οι οποίοι προφανώς θα παρακολουθούν με ενδιαφέρον τα τοπικά δρώμενα.

Φυσικά ίσως προκύψει θέμα όσον αφορά την βεβαίωση και είσπραξη του προκείμενου φόρου ή τέλους καθ’ όσον οι ΟΤΑ στερούνται του αναγκαίου προσωπικού κατάλληλης δομής, οπότε χρήσιμο και ωφέλιμο είναι η είσπραξη να συνεχισθεί μέσω της ανεξάρτητης Διοικητικής Αρχής Δημοσίων Εσόδων, χωρίς παρέμβαση της Πολιτείας.

Και ευελπιστούμε να μη συμβεί αυτό που γίνεται σήμερα να μη εγκρίνει η παραπάνω ανεξάρτητη Αρχή την επιστροφή εκατομμυρίων ευρώ προς τους δικαιούχους επειδή δήθεν υπήρξαν ύποπτοι φοροδιαφεύγοντες.

Ούτε να παραγράφονται αξιώσεις την 31/12/2018 από ποινικά αδικήματα και αφορούν 4.000 φακέλους του έτους 2013 επειδή η νέα υπο σύσταση ελεγκτική Υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών δεν λειτούργησε μετά 9 μήνες από την ψήφιση του ιδρυτικού νόμου.

Σε αντίθετη περίπτωση δηλαδή εάν οι ΟΤΑ αποκτήσουν δικαίωμα βεβαίωσης και είσπραξης του προκείμενου βάρους προς αποφυγή συνταγματικής προσκρούσεως κυρίως στο άρθρο 59 παρ. 2 κατά την άποψή μας πρέπει: H εξεύρεση της αξίας του αντικειμένου της φορολογίας από αρμόδιο όργανο (Επιτροπές) όχι των καθ’ έκαστο των φορολογητέων ακινήτων ατομικώς αλλά κατά ζώνες που θα περιλαμβάνουν κι άλλα ακίνητα διαφόρου αξίας, θα έχει ως αποτέλεσμα την ακαθόριστο και αβέβαια των αξία του ακινήτου που δεν συνάδει στην διάταξη του παραπάνω άρθρου.

Με αποτέλεσμα την ακύρωση της αντίστοιχης φορολογικής εγγραφής ως αντισυνταγματικής, όπως άλλωστε έχει κριθεί στο απώτατο παρελθόν από το ΣτΕ επί παρόμοιας φορολογίας των ακαλύπτων χωρών αλλά και με πρόσφατη απόφασή του.

Με τις θέσεις της Ν.Δ. διαφωνούν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι σύντροφοί του, οι οποίοι κάνουν λόγο για αντισυνταγματικότητα γενικά και αόριστα ή ενίσχυση των πλουσίων Δήμων έναντι των πτωχών, προσπαθώντας να κρύψουν τις ιδεολογικές αγκυλώσεις και τον συγκεντρωτισμό της εξουσίας.

Βέβαια δεν αποκλείεται να προκύψουν τεχνικά θέματα περί την βεβαίωση του φόρου που ανήκει κατά κανόνα στην Κεντρική εξουσία, εάν δεν χαρακτηριστεί τέλος ανταποδοτικό, πράγμα το οποίο καλύπτεται κατά την άποψή μας με νόμο, παρέχοντας ειδική εξουσιοδότηση στους ΟΤΑ για τον σκοπό αυτό.

Είναι αλήθεια ότι στη Χώρα μας ψάχνουμε και προτιμούμε τους καλύτερους ή μάλλον εκείνους που καταφέρνουν να μας πείσουν για εκείνο που θέλουμε, και σπανίως μας απασχολούν οι θεσμοί που κάνουν τη διαφορά.

΄΄Πρώτα ο λαός και μετά ο θεσμός΄΄. Τις αποφάσεις των Ανωτάτων Δικαστηρίων, εφαρμόζουμε κατά βούληση κλπ.

Οι Γερμανοί πολιτικοί ή οι Γάλλοι Δήμαρχοι δεν είναι καλύτεροι από τους δικούς μας. Απλούστατα οι θεσμοί εφαρμόζονται και αναγκάζουν και τους χειρότερους να λειτουργούν καλύτερα.

Έχουν παράδοση ελέγχων και ισορροπιών της εξουσίας, υπάρχει μόνιμος Υπουργός των Εσωτερικών και Γενικός Γραμματέας. Το Κράτος είναι αποκεντρωμένο από χρόνια, έτσι ώστε να είναι πιο διαφανές και δημοκρατικά ελεγχόμενο.

Πάντως είναι αναμφισβήτητο ότι η ενίσχυση του Ελληνισμού μέσα από τους Δήμους και Κοινότητες και την αποκέντρωση αποτελούσε το μεγάλο όνειρο και ζητούμενο της σύγχρονης Ελλάδος.

Μάλιστα τον κανόνα αυτό προσπάθησε να επαληθεύσει ο πρ. Υπουργός των Εσωτερικών και Γενικός Γραμματέας του ΄΄Σύριζα΄΄ με τον δικό του συντροφικό και προοδευτικό τρόπο στο Κανάλι Αντέννα, την περίοδο που

ψηφιζόταν το νομοσχέδιο ΄΄Κλεισθένης΄΄ λέγοντας, απευθυνόμενος στον κ. Παπαδάκη.

Τώρα Γιώργο μου στο Χαλάνδρι θα ψηφίζει και αποφασίζει – θυμίζει λίγο Γλέζο – η γειτονιά σου για την κατασκευή της Πλατείας! …..

Για ν’ απαντήσει ο δημοσιογράφος το ξέρω, το ξέρω κ. Υπουργέ, γιατί έχω κάνει 8 χρόνια δημοτικός σύμβουλος……

Προφανώς ο κ. Υπουργός εάν δεν γνώριζε μπορούσε να πληροφορηθεί από τους συνεργάτες του ότι οι ΟΤΑ, όχι μόνον δεν έχουν αρμοδιότητα μέσω των Δ.Σ. να χαρακτηρίζουν πλατείες αφού τούτο είναι έργον της κεντρικής εξουσίας, δηλαδή οργάνου του χωροταξικού πολεοδομικού σχεδιασμού.

Δεν είναι δική μας άποψη αλλά πάγια θέση του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου (ΣτΕ). Για την ταυτότητα και νομικού λόγου ο Δήμος ούτε αγροτικό δρόμο μπορεί να μετατοπίσει καθ’ όσον αυτό απαγορεύεται από το άρθρο 411 παρ. 4 του Κ.Π.Π.Ν.

Ο κ. Π. Σκουρλέτης και στο παρελθόν άλλωστε μας είχε συνηθίσει σε ΄΄ατάκες΄΄ χαρακτηρίζοντας την Γνωμοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου το οποίον απεφάνθη για την αντισυνταγματικότητα παρατάσεως των συμβάσεων των εργαζομένων στο Δημόσιο και ΟΤΑ, όχι πραγματική αλλά ΄΄εικαζόμενη΄΄ τους δε αντιδρώντας Ταλιμπάν.

Γιάννης Σκουτέρης

Επ. Δικηγόρος

Τ. αντ. Χολαργού